آموزش رندر سریع انیمیشن، ویدیو و 3D
در این مقاله از مجله تکنولوژی شرکت فاطر قصد داریم به فرایند رندرینگ در انیمیشن، تصاویر و 3D و نکات مهم و تاثیرگذار آن در سال 2024 بپردازیم.
5 نکته طلایی در رندرینگ انیمیشن، ویدیو و 3D
- سایز تصویر یا ویدئو در رندرینگ
- تنظیمات رندرینگ در نرم افزار
- استفاده از کاهش نویز Denoiser در خروجی
- استفاده از تصاویر و تکسچر های سنگین
- تعداد فریم و مدت زمان انیمیشن و ویدئو در رندرینگ
فرایند رندرینگ چیست؟
فرایند رندرینگ (Rendering) یا به بیان دیگر رندرگیری یک عمل هوشمندانه و گرافیکی کامپیوتر است که در آن اطلاعات مربوط به مدل‌های سه بعدی و یا عکس و ویدیو به عکس و یا ویدیو ادیت شده تبدیل می‌شوند.
رندرگیری در‌واقع یک عمل پیچیده گرافیکی است که با همکاری قطعاتی همچون کارت گرافیک، پردازنده و رم به کمک نرم افزارهای مختلفی نظیر Photoshop، Illustrator، Premiere و برنامه های انیمیشن سازی و سه بعدی سازی نظیر Blender، Maya ، 3D Max و غیره مدل‌های دیجیتالی را به تصاویر یا ویدیوهای قابل مشاهده تبدیل میکند.
اگر بخواهیم فرایند رندرگیری را به بیان ساده‌ای عنوان کنیم می‌توانیم بگوییم سیستم کامپیوتر همانند یک نقاش است که میخواهد یک مدل سه بعدی و یا عکسی از یک درخت را ایجاد کرده و آن را به نمایش عموم مردم بگذارد.
نقاش که در این مثال تشبیه سیستم کامپیوتر است باید بتواند با استفاده از علم نقاشی و تکنیک‌هایی که توانایی انجام آن را دارد یک تصویر از درخت را پیاده سازی کند، حال این نقاش برای اجرای این نقاشی به لوازم بخصوصی نظیر قلم‌مو، رنگ با کیفیت، بوم نقاشی و غیره دارد که نبود هرکدام از این‌ها می‌تواند باعث اخلال در روند نقاشی، نقاش شود درست همانند یک سیستم کامپیوتر که برای انجام پروسه رندرینگ نیاز به قطعات متعددی نظیر GPU، CPU و RAM دارد.
جالب است بدانید تاریخچه رندرینگ با توجه به تعاریف متفاوتی که از واژه (رندر) وجود داشته است، چندان روشن و مشخص نیست که چه کسی دقیقا برای بار اول از رندرینگ استفاده کرده است، اما طبق تحقیقات انجام شده می‌توان در نظر داشت که آقای کن نولتون (Ken Knowlton) در آزمایشگاه bell labs برای اولین‌بار در سال 1969 توانست با استفاده از یک برنامه کامپیوتری و پلاتر یک چهره از یک انسان را نمایش دهد.
درست سه سال بعد در سال 1972 آقای اد کتمول (Ed Catmull) در دانشگاه یوتای واقع در ایالت یوتا ایالات متحده آمریکا موفق شد تصویری سه بعدی از نمای دست انسان را با استفاده از یک مدل سه‌بعدی و بکارگیری تکنیک‌های رندرینگ خلق کند.
در راستای پیشروی و تحقیقات این دانشگاه در سال 1975، مارتین نیول (Martin Newell) توانست تصویر سه بعدی از یک اتاق را به‌وسیله یک مدل 3D و تکنیک‌های رندرگیری بوجود بیاورد، این اقدامات را می‌توان پایه‌های شکل گیری رندرینگ به سبک امروزی دانست.
فرایند رندرینگ شامل بخش‌های مختلفی است که در ادامه به آن می‌پردازیم:
در ادامه مقاله آموزش رندر سریع انیمیشن، ویدیو و 3D به توضیح فرایندهای رندرگیری می‌پردازیم.
آماده سازی
مرحله آماده‌سازی دقیقا مرحله‌ی شروع فرایند رندرینگ است، این مرحله شامل ایجاد مدل‌های 3D و تصاویر صحنه اصلی، اضافه کردن بافت‌ها و ایجاده سایه‌ها و نورپردازی برای Subject یا موضوع است.
محاسبات
در مرحله محاسبات قطعات کامپیوتر به‌وسیله پردازنده، حافظه رم و کارت گرافیک مستقیما فرایند رندرگیری را با استفاده از الگوریتم‌های پیشرفته شروع کرده و مسیر نور را در صحنه شبیه‌سازی میکند و رنگ هر پیکسل درویدیوها و یا عکس نهایی محاسبه می‌شود.
نمونه‌گیری
در سومین مرحله از فرایند رندرگیری سیستم برای تخمین رنگ هر پیکسل، از چندین نقطه ی مجاور نمونه‌گیری میکند البته لازم به ذکر است هر چه تعداد این نقاط مجاور بیشتر باشد، کیفیت تصویر نهایی بالاتر بوده و در نتیجه خروجی کار بهتر خواهد بود.
فیلترها
در این مرحله از روند رندرگیری فیلترهای مختلفی اعم از فیلتر نویز و یا فیلترهای شارپ سازی روی تصویر نهایی اعمال می‌شوند که همین امر موجب افزایش خروجی و تصویر نهایی خواهد بود.
خروجی
مرحله آخر پروسه رندرینگ خروجی نهایی گرفتن است که در این مرحله تصویر یا ویدیوی خروجی با فرمت دلخواه (مانند PNG، JPG، MP4 یا AVI) ذخیره می‌شود.
معرفی کیس‌های اسمبل شده فاطر مناسب رندرینگ
کیس اسمبل شده رندرینگ فاطر مدل Fater FS-Rendering
577,560,000 تومانکیس اسمبل شده انیمیشن سازی فاطر مدل Fater FS-Animation
116,060,000 تومانکیس اسمبل شده تدوین فاطر مدل Fater FS-Editing
87,830,000 تومانکیس اسمبل شده طراحی فاطر مدل Fater FS-Designing
70,680,000 تومانمشکلات رایج هنگام خروجی گرفتن انیمیشن، ویدیو و 3D از سیستم
فرایند رندرینگ یک پروسه بسیار پیچیده گرافیکی کامپیوتر است که بعضی مواقع مشکلاتی می‌تواند روند آن را با خلل مواجه سازند، این مشکلات میتوانند به دلایل مختلفی مانند پیچیدگی مدل سه‌بعدی، وجود جزئیات بالا در عکس‌ها، تنظیمات نادرست موتور رندرینگ یا برنامه هایی نظیر فتوشاپ، پریمیر، ایلاستریتور و غیره، یا قدرت ناکافی سخت‌افزار رخ دهند.
اما در مواقع بروز مشکلات برای رفع آن چه اقداماتی می‌توان انجام داد؟
در ادامه برخی از این مشکلات را باهم بررسی خواهیم کرد :
تارشدن تصویر
گاهی مواقع بعد از اینکه رندرگیری انجام می‌شود و خروجی نهایی قابل مشاهده است، تصویر نهایی کیفیت مطلوبی ندارد و وضوح آن پایین است به بیان دیگر تصاویر نهایی شفاف نیستند در مواجه با همچین مشکلی باید وضوح تصاویر را بالا برد، این عمل باعث افزایش کیفیت خودبه‌خودی تصاویر خروجی می‌شود، در اقدام بعدی می‌توان از تکنیک‌های ضد aliasing استفاده کرد که این کار باعث صاف شدن لبه‌های تیز و شارپ موجود در تصاویر شده و در نهایت باعث افزایش کیفیت خروجی نهایی می‌شود.
رگه رگه شدن تصاویر
در مواقعی نیز ممکن است رگه ها و نوارهایی که عمدتا زرد رنگ هستند را روی تصویر نهایی مشاهده کنیم، در این صورت نیاز است در ابتدا از تکنیک‌های anti-aliasing که در مورد بالا در رابطه با آن توضیح داده شد استفاده کرد.
در ادامه با افزایش نمونه‌گیری‌ها هم می‌توان تا حدودی از رگه رگه شدن تصاویر جلوگیری کرد، اما مشکل اصلی که باعث ایجاد نوار روی تصویرنهایی می‌شود انعکاس نور است، با کاهش انعکاس نور می‌توان این مشکل را تا حدی برطرف کرد و از رگه رگه شدن تصاویر نهایی جلوگیری کرد.
نویز
از مشکلات دیگری که ممکن است در رندرینگ با آن سروکله بزنید پدیدار شدن نقطه‌ها و یا لکه‌های کوچک روی تصویر نهایی است برای حل این مشکل می‌توان عمق میدان را کاهش داد، عمق میدان، فاصله‌ای است که در آن، اشیاء در تصویر شارپ و واضح دیده می‌شوند. با کاهش عمق میدان، فقط اشیاء مورد نظر شارپ باقی می‌مانند و نویز در پس‌زمینه محو می‌شود.
در ادامه برای حل مشکل نویزی شدن تصاویر می‌توان از فیلترهای حذف نویز استفاده کرد که با استفاده از الگوریتم‌های خاصی باعث کاهش چشم‌گیر نویز تصویر می‌شوند.
عدم تطابق رنگ‌ها
گاهی مواقع ممکن است در خروجی کار مشاهده کنید که رنگ تصاویر نهایی با تصویر اولیه آن متفاوت است در این مواقع لازم است به تنظیمات نورپردازی و تنظیمات رنگ‌ها مراجعه کرده تا از تفاوت‌های رنگی مدل اصلی با تصاویر نهایی جلوگیری کنید، برای رفع مشکل عدم تطابق رنگی در فرایند رندرینگ بهتر است از یک مرجع رنگی استفاده کرد تا بتوان رنگ مدل اولیه را با تصویر نهایی مقایسه کرد.
طولانی شدن زمان رندرینگ
اما اساسی‌ترین مشکلی که افراد مختلف در رندرینگ با آن مواجه می‌شوند را می‌توان طولانی شدن بیش از حد پروسه رندرگیری دانست برای رفع این مشکل در وهله اول باید بدانید هر چه مدل سه‌بعدی یا ویدیوها و عکس‌های مدنظر پیچیده‌تر باشد.
محاسبات مربوط به رندرینگ آن نیز دشوارتر و زمان‌برتر خواهد بود اما این مشکل را با استفاده از قطعات مناسب در سیستم کامپیوتر خود نظیر پرندازنده‌های Core i7 و Core i9 بالارده در نسل های 13 و 14، استفاده از کارت گرافیک با کیفیت مثل کارت گرافیک 4090 و 4070 و قراردادن رم‌هایی با ظرفیت‌های بالا مرتفع ساخت.
کاهش پیچیدگی سوژه مدنظر برای رندرینگ می‌تواند از طولانی شدن زمان رندرینگ جلوگیری کند البته لازم است توجه داشته باشید در مواقعی با استفاده از موتور رندر مناسب و البته تنظیمات صحیح آن می‌توانید از هدر رفتن زمان و انرژی خود جلوگیری کنید.
نقش ارتقاء سخت افزار در رندرینگ
قطعات مختلفی در یک سیستم کامپیوتر وجود دارند که میتوانند مستقیما بر عملکرد کامپیوتر در رندرگیری تاثیر بگذارند که در آنها را مورد بررسی قرار خواهیم داد.
پردازنده (CPU)
سی‌پی‌یو یا پردازنده مغز یک سیستم کامپیوتر است که در فرایند رندرینگ وظیفه انجام محاسبات را داراست، هر چه پردازنده شما هسته‌ها و رشته‌های بیشتری داشته باشد و فرکانس آن بالاتر باشد، می‌تواند محاسبات را سریع‌تر انجام دهد و در نتیجه سرعت رندرینگ افزایش می‌یابد.
برای رندرینگ‌های سنگین، استفاده از پردازنده‌های قدرتمند مانند AMD Ryzen Threadripper یا Intel Core i9 توصیه می‌شود، اما اگر قصد رندرگیریهای خیلی سنگین را ندارید می‌توانید با خیالت راحت به سراغ پردازنده‌های Intel Core i7 بروید.
کارت گرافیک (GPU)
کارت گرافیک یکی از حیاتی‌ترین سخت افزارها در یک سیستم کامپیوتری هستند که در فرایند رندرینگ وظیفه‌ی پردازش گرافیکی و رندر تصاویر را بر عهده دارند.
برای رندرگیریهای 3D و رندر ویدیوهای طولانی که جزئیات بسیاری دارند به کارت گرافیک‌های پیشرفته با حافظه اختصاصی بالا نظیر NVIDIA RTX Quadro احتیاج خواهید داشت که نیازمند بودجه بسیار بالایی نیز می‌باشند اما اگر مطابق با عمده مردم بودجه آنچنانی برای خرید کارت گرافیک های تخصصی ندارید گزینه‌های دیگری نیز میتوانند مناسب باشند.
کارت های گرافیک بالارده ای نظیر NVIDIA GeForce RTX 4090 یا AMD Radeon RX 7900 XT میتوانند گزینه های نسبتا ارزانتری باشند، البته اگر نیازمند کارت گرافیک اقتصادی با هزینه پایین‌تر هستید پیشنهاد ما کارت گرافیک‌های مدل‌های اقتصادی‌تر مثل GeForce RTX 4070 TI است که می‌تواند از پس رندرینگ با صرف زمان بیشتر بربیاید.
لازم به ذکر است که کارت گرافیک‌های سری Nvidia RTX به طور خاص برای سیستم گیمینگ طراحی شده‌اند اما میتوانند به دلیل استفاده از تکنیک Ray Tracing با صرف کمی زمان بیشتر نسبت به مدل‌های Quadro از پس رندرینگ نیز به خوبی برآیند.
حافظه رم (RAM)
حافظه رم، سخت افزار مهم دیگری است که نقش مهمی در سرعت رندرگیری دارد. وظیفه اصلی حافظه رم، تامین حافظه موقت برای برنامه‌ها و داده‌های در حین اجرا است.
برای رندر ویدیوهای طولانی، انیمیشن و در کل رندرهای سنگین حداقل RAM مورد نیاز 32 گیگابایت خواهد بود اما برای رندرهای سبک‌تر مقدار 16 گیگابایت حافظه رم نیز قابل استفاده می‌باشد، البته در نظر داشته باشید هرچه حافظه ذخیره سازی موقت یا RAM سیستم کامپیوتر شما بیشتر باشد در واقع می‌توانید به طور همزمان برنامه‌های بیشتری را اجرا کنید و رندرگیری فایل‌های حجم بالا برای سیستم شما راحت‌تر خواهد بود.
نکته : اگر از داشتن سخت افزار مناسب برای پردازش‌های سنگین بهره‌مند نیستید راهکارهای دیگری نیز برای شما وجود دارد یکی از این راهکارها استفاده از رندرفارم است.
رندرینگ با کارت گرافیک یا رندرفارم؟
برای مقایسه بین رندرینگ با کارت گرافیک و رندرینگ با رندرفارم نیاز است در ابتدا بدانیم سازوکار رندرفارم در اصل چیست.
رندرفارم چیست؟
به زبان ساده رندرفارم یا مزرعه رندرینگ را می‌توان به مجموعه‌ای از کامپیوترها عنوان داد که به صورت شبکه‌ای به یکدیگر متصل بوده و برای رندرینگ‌های بسیار سنگین نظیر انیمیشن‌های سه بعدی، ویدیوهای طولانی و از این دست رندرهای حجم بالا استفاده کرد از این رو به آن رندر سرور نیز می‌گویند.
رندرفارم از طریق پردازش همزمان چندین سیستم کامپیوتری به‌صورت همزمان از طریق قابلیت Share عملیات رندرینگ را در زمان بسیار کوتاه‌تری نسبت به رندرینگ با کارت گرافیک انجام می‌دهد.
مراحل اجرا رندر توسط رندرفارم به شکل زیر است :
شخص پروژه مدنظر خود را جهت رندرگیری به رندرفارم ارسال میکند.
این پروژه توسط برنامه داخلی رندرفارم به اجزای کوچک‌تری تبدیل می‌شود.
هرکدام از این بخش‌های کوچک شده به یک سیستم کامپیوتری در شبکه رندرفارم ارسال می‌شوند.
هر سیستم کامپیوتری بخش مربوط به خود را رندرینگ میکند.
تمامی این رندرهای انجام شده توسط هر سیستم کامپیوتر توسط رندرفارم جمع‌آوری و ترکیب می‌شوند.
پروژه نهایی رندر شده توسط رندرفارم به شخص تحویل داده می‌شود.
رندرفارم و رندرینگ با کارت گرافیک هرکدام مزایا و معایب خاص خود را دارند که در ادامه به بررسی این تفاوت‌ها خواهیم پرداخت.
مزایای رندرفارم
شاید بتوان گفت بزرگ‌ترین مزیت رندرفارم سرعت بالای آن در پروسه رندرگیری است علاوه بر این به علت استفاده از سیستم خنک کننده مناسب در رندرفارم ها می‌توانید بدون وقفه و 24 ساعته سیستم را به رندرگیری مشغول کرده و نگرانی ای هم بابت داغ کردن سیستم نداشت.
رندرفارم‌ها مناسب رندرهای دائمی و همیشگی هستند و اصلا مناسب رندرهای کوتاه مدت، سبک و پروژه محور نخواهند بود.
استفاده از رندر فارم می‌تواند به طور قابل توجهی زمان و هزینه رندرینگ را برای پروژه‌های بزرگ و پیچیده کاهش دهد و به افزایش کیفیت تصاویر و ویدیوهای نهایی نیز کمک کند.
معایب رندرفارم
مهم‌ترین ایراد رندرفارم هزینه بالای آن است به‌طوریکه ممکن است اصلا صرفه اقتصادی برای استفاده از آن وجود نداشته باشد از دیگر معایب آن عدم دسترسی به تنظیمات جزئیات فرایند رندرینگ است که می‌تواند باعث عدم رضایت شما در انتهای کار از خروجی به‌دست آمده شود.
مزایای رندر با کارت گرافیک
رندرینگ با کارت گرافیک متداول‌ترین نوع رندرینگ است که از مزایای آن می‌توان به مقرون به صرفه بودن آن به نسبت راه‌اندازی یک مزرعه رندرینگ دانست، دیگر مزیت آن دسترسی آسان است به این علت که در حال حاضر عمده سیستم‌های کامپیوتری به خودی خود دارای کارت گرافیک هستند، در ادامه لازم به ذکر است که این نوع رندرینگ مناسب رندرگیریهای سبک‌تر نظیر ویدیوهای کوتاه، انیمیشن‌های ساده است.
معایب رندر با کارت گرافیک
همانطور که ممکن است بدانید رندرگیری به وسیله کامپیوتر یک پروسه سنگین و پیچیده است و از تمام ظرفیت کارت گرافیک استفاده میکند، از این رو رندرینگ با GPU باعث تولید حجم زیادی از گرما درون کیس می‌شود که همین امر در طولانی مدت می‌تواند باعث خرابی خود کارت گرافیک و دیگر قطعات مهم کامپیوتر شود.
انواع رندرفارم RenderFarm
رندر فارم توان پردازشی سی پی یو (CPU Based)
رندرفارم مبتنی بر پردازنده یا CPU به این صورت است که از پردازنده‌های مرکزی (CPU) به عنوان واحد پردازش اصلی استفاده می‌کنند و پردازنده‌ها برای محاسبات کلی مناسب هستند و اگر جزو اشخاصی هستید که با نرم افزارهای پریمیر، ادوبی انیمه، افترافک، مایا و از این قبیل برنامه‌ها سروکار دارید باید به سراغ مورد رندرفارم توان پردازشی گرافیکی است بروید.
رندر فارم توان پردازشی گرافیکی (GPU Based)
رندرفارم مبتنی بر کارت گرافیک یا GPU از کامپیوترهایی تشکیل شده که از کارت گرافیک خود به عنوان هسته اصلی انجام پروسه رندرینگ استفاده می‌کنند، این نوع رندرفارم‌ها مناسب اشخاصی است که قصد انجام پروژه‌های پیچیده نظیر طراحی کاراکترهای انیمیشن ها با استفاده از نرم افزار بلندر و یا طراحی‌های پیچیده سه بعدی را دارند مناسب است.
رندرفارم توان پردازش ترکیبی (Hybrid CPU & GPU Based)
این نوع رندر فارم از ترکیبی از CPU و GPU استفاده میکند. این نوع رندر فارم می‌تواند مزایای هر دو نوع سخت‌افزار را به طور همزمان ارائه دهد و برای پروژه‌هایی که نیاز به ترکیبی از محاسبات کلی و پردازش‌های گرافیکی دارند، مناسب باشد.
نکات طلایی در رندرینگ انیمیشن، ویدیو و 3D
سایز تصویر یا ویدیو در رندرینگ
با انتخاب سایز و تنظیمات مناسب، می‌توانید به کیفیت مطلوب در رندرینگ تصاویر و ویدیوهای خود دست پیدا کنید، اگر قصد استفاده از تصاویر و ویدیوهای خود را در وب دارید نیازی به استفاده از سایزهای بسیار بزرگ نیست و سایز استاندارد آن 1920 1080 x پیکسل (Full HD) و 150 dpi است ولی اگر در ادامه قصد چاپ تصاویر را داشته باشید باید از سایزها و رزولوشن‌های بالاتری نظیر 300 dpi یا بیشتر استفاده کنید.
تنظیمات رندرینگ در نرم افزار
تنظیمات رندرینگ از مهم‌ترین بخش‌هایی است که اگر آن‌را به درستی تغییر دهیم می‌تواند تاثیر بسیار زیادی در خروجی کار داشته باشد در ادامه به طور مختصر به بخش‌های آن می‌پردازیم.
خروجی
- سایز و رزولوشن: این تنظیمات، سایز نهایی تصویر یا ویدیو رندر شده را تعیین می‌کنند.
- فرمت فایل: فرمت فایلی که تصویر یا ویدیو در آن ذخیره می‌شود را انتخاب کنید، مانند PNG، JPEG، TIFF، MP4، MOV و غیره.
- کیفیت: میزان کیفیت تصویر یا ویدیو رندر شده را می‌توانید انتخاب کنید.
موتور رندر
- موتور رندر: موتور رندر مورد استفاده برای رندرگیری را انتخاب می‌کنید، موتورهای رندر مختلف، کیفیت و سرعت رندرینگ متفاوتی را ارائه می‌دهند.
نورپردازی
- نوع نورپردازی: نوع نورپردازی امکان تغییر دارد می‌توانید از این بخش آن را تغییر دهید، مانند نورپردازی سه‌نقطه‌ای، نورپردازی HDR و غیره.
- تنظیمات نور: تنظیمات مختلفی برای نورها نظیر رنگ، شدت، زاویه تابش وجود دارد که می‌توانید آنها را برای ایجاد نورپردازی دلخواه خودتان تنظیم کنید.
جنس مواد
- جنس مواد: جنس مواد به کار رفته در صحنه یا مدل سه بعدی را می‌توانید تعیین کنید، مانند فلز، پلاستیک، چوب، پارچه و غیره.
- تنظیمات مواد: تنظیمات مختلفی برای مواد مانند رنگ، بافت، بازتاب و انکسار وجود دارد که می‌توانید آنها را برای ایجاد ظاهری واقعی برای اشیاء صحنه خودتان تنظیم کنید.
سایه‌زنی
- نوع سایه‌زنی: نوع سایه‌زنی مورد استفاده در صحنه را می‌توانید انتخاب کنید، مانند سایه‌زنی سلول نرم، سایه‌زنی عمقی و غیره.
- تنظیمات سایه‌زنی: تنظیمات مختلفی برای سایه‌زنی مانند میزان سایه، وضوح سایه و نوع سایه وجود دارد که می‌توانید آنها را برای ایجاد سایه‌های دلخواه خودتان تنظیم کنید.
ضد الیاسینگ
- نوع ضد الیاسینگ: نوع ضد الیاسینگ مورد استفاده برای رندرینگ را انتخاب کنید، مانند MSAA، FXAA و SSAO.
- تنظیمات ضد الیاسینگ: تنظیمات مختلفی برای ضد الیاسینگ مانند کیفیت و نمونه‌گیری وجود دارد که می‌توانید آنها را برای کاهش لبه‌های تیز در تصویر یا ویدیو رندر شده تنظیم کنید.
عمق میدان
- فعال یا غیرفعال کردن عمق میدان: انتخاب کنید که آیا می‌خواهید از عمق میدان در رندرینگ استفاده کنید یا خیر.
- تنظیمات عمق میدان: تنظیمات مختلفی برای عمق میدان مانند دیافراگم، فاصله کانونی و نقطه فوکوس وجود دارد که می‌توانید آنها را برای ایجاد افکت بوکه دلخواه خودتان تنظیم کنید.
رندرینگ نهایی
- تعداد نمونه‌ها: تعداد نمونه‌هایی که برای رندرینگ هر پیکسل استفاده می‌شود را تنظیم کنید. این تنظیم، کیفیت تصویر یا ویدیو رندر شده را تحت تاثیر قرار می‌دهد، اما هر چه تعداد نمونه‌ها بیشتر باشد، زمان رندرینگ نیز بیشتر خواهد شد.
- نوع فیلتر: نوع فیلتری که برای رندرینگ نهایی استفاده می‌شود را انتخاب کنید. فیلترها میتوانند برای کاهش نویز و افزایش وضوح تصویر یا ویدیو رندر شده استفاده شوند.
استفاده از کاهش نویز Denoiser در خروجی
استفاده از کاهش‌دهنده نویز یا Denoiser مزایا و معایب متفاوتی دارد که استفاده از آن به خود شخص بستگی دارد.
از مزایای اصلی Denoiserها کاهش نویز، کاهش زمان رندرینگ و افزایش کیفیت در خروجی کار رندرینگ تصاویر، ویدیو و یا مدل‌های سه بعدی است.
اما معایب مهمی که دینویزرها در فرایند رندرینگ و خروجی کار ایجاد می‌کنند کاهش جزِئیات و در مواقعی باعث ایجاد مصنوعات مثل هاله یا محو شدن روی تصاویر می‌شوند پس اگر به دنبال ایجاد تصاویری با جزئیات بالا هستید بهتر است از Denoiser با تنظیمات ملایم استفاده کنید ولی اگر به‌دنبال ایجاد تصاویری بدون کوچکترین نویز هستید بهتر است چندان روی کیفیت خروجی رندرینگ حساس نشوید.
استفاده از تصاویر و تکسچر های سنگین
استفاده از تصاویر و تکسچرهای سنگین می‌تواند تا حد زیادی باعث افزایش کیفیت تصاویر و ویدیوهای رندرگیری شده‌ی شما شود، با این‌کار می‌توانید تنوع بسیار بالایی برای ایجاد تصاویر داشته باشید و توانایی خلق افکت‌های خاص روی مدل‌های سه بعدی و تصاویر از مزیت‌های اصلی استفاده از تصاویر و تکسچرهای سنگین در رندرینگ است .
تعداد فریم و مدت زمان انیمیشن و ویدئو در رندرینگ
تعداد فریم و مدت زمان انیمیشن و ویدیو در رندرینگ، نقش بسیار مهمی در کیفیت نهایی، زمان و منابع مورد نیاز برای رندرینگ دارند به طور کلی لازم است در نظر داشته باشید که میزان fps استاندارد برای انیمیشن‌ها 24fps است ولی برای انیمیشن‌های ساده مقادیر 15 الی 20 fps می‌تواند کافی باشد البته این درصورتی است که انیمیشن شما کمتر از 30 ثانیه باشد، برای انیمیشن‌هایی که کمی پیچیده‌تر هستند و مدت زمان آنها بین 1 الی 2 دقیقه است می‌توان فریم را بین 24 تا 30 تنظیم کرد.
اما اگر انیمیشن و ویدیو رندر گرفته شده دارای حرکات سریع باشد تعداد فریم مناسب برای آن 60fps خواهد بود بالعکس اگر ویدیو یا انیمیشنی دارای حرکات آهسته باشد می‌توان از تعداد فریم کاسته و آن را به بازه‌ای بین 24 الی 30 رساند، توجه داشته باشید هرچه سرعت فریم بالاتر باشد نظیر 60fps شاهد حرکات روان تری در انیمیشن یا ویدیوی رندرگیری شده خواهیم داشت.
نتیجه گیری
در نهایت و با توجه به تمامی نکات گفته شده فرایند رندرینگ علی رغم پیچیدگی‌های بسیار زیادی که دارد دریایی از نکات و پیچ و خم ها را نیز به همراه دارد، در این مقاله از مجله تکنولوژی فاطر سعی کردیم مهم‌ترین این نکات را پوشش دهیم تا شاید بتواند برای شما مفید باشد و پروسه رندرگیری را مقداری ساده‌تر سازد و چالش‌های کمتری را در این روند تجربه کنید.
